Kink in de kabel
Na de avonturen die de Cardo heeft gehad op weg naar NY, was een mastinspectie een goed idee. Gelukkig voor de heren die moesten lieren, kon dat direct samenvallen met het hermonteren van de voorstag.
Toen ik weer met beiden voetjes op de boot stond, kon ik niets anders dan het slechte nieuws melden dat de verstaging niet goed lijkt te zitten, en er diverse popnagels vervaarlijk los zitten op alle zalingen die (nog) niet los waren gekomen. Dat is een raar gevoel. Aan de ene kant ben je blij dat je dat ziet, aan de andere kant is het niet echt een leuke mededeling. Al snel werd besloten dat de mast er af moest om alles echt goed te kunnen bekijken. Dat soort grapjes vallen een klein
beetje in de categorie Duur en ongezellig. Maar wel nodig. Gisteren is de mast er af gegaan, en is zij onderhanden genomen. De verstaging is juist gemonteerd, en alle popnagels zijn uit de zalingen geboord en vervangen door doorgestoken bouten. Die laten nu alleen nog maar los wanneer ze volledig zijn doorgecorrodeerd, en dat duurt op zn minst een stuk langer dan onze oversteek.
We hopen dat we vrijdag of zaterdag kunnen vertrekken, maar eerst moet de mast er weer (goed) op staan. Vanmiddag moet de kraan komen om alles weer te monteren, er komt echter ook een fijne depressie aan zetten, en er is een kans dat het niet lukt vandaag de mast er op te zetten. Spannend blijft het zeker!