Author: Jirja de Kool

Na de avonturen die de Cardo heeft gehad op weg naar NY, was een mastinspectie een goed idee. Gelukkig voor de heren die moesten lieren, kon dat direct samenvallen met het hermonteren van de voorstag.

Toen ik weer met beiden voetjes op de boot stond, kon ik niets anders dan het slechte nieuws melden dat de verstaging niet goed lijkt te zitten, en er diverse popnagels vervaarlijk los zitten op alle zalingen die (nog) niet los waren gekomen.  Dat is een raar gevoel. Aan de ene kant ben je blij dat je dat ziet, aan de andere kant is het niet echt een leuke mededeling. Al snel werd besloten dat de mast er af moest om alles echt goed te kunnen bekijken.  Dat soort grapjes vallen een klein

beetje in de categorie Duur en ongezellig. Maar wel nodig.  Gisteren is de mast er af gegaan, en is zij onderhanden genomen. De verstaging is juist gemonteerd, en alle popnagels zijn uit de zalingen geboord en vervangen door doorgestoken bouten. Die laten nu alleen nog maar los wanneer ze volledig zijn doorgecorrodeerd, en dat duurt op zn minst een stuk langer dan onze oversteek.

We hopen dat we vrijdag of zaterdag kunnen vertrekken, maar eerst moet de mast er weer (goed) op staan. Vanmiddag moet de kraan komen om alles weer te monteren, er komt echter ook een fijne depressie aan zetten, en er is een kans dat het niet lukt vandaag de mast er op te zetten. Spannend blijft het zeker!

Reizen geeft altijd meerdere dimensies avontuur. Je verwacht dat wanneer je een oceaan over gaat steken storm of lange windstiltes de omstandigheden zijn waar je later of zal vertellen. Die zullen vast nog wel komen, maar! Onderschat nooit het vermogen van Amerikanen om regels te volgen! Avonturen op JFK 1.0

Bij het inschecken, ben ik zo ontzettend slim geweest om aan te klikken dat ik “dangerous goods” bij me heb. Ik praat hier over 2 CO2 cylinders van 38 Gram, met een sticker “non flamable gas” er op. I’ll freeze that plane to the ground! Read more

Blijkbaar ben ik toch nogal gespannen. Op het moment dat ik besluit dat je prima vast een stukje over je reis tot nu toe kan tikken, voel ik mijn ogen zwaar worden. Ik zit in het vliegtuig en moet nog een uur of 2 vliegen. Tot nu toe verloopt de reis een soort van ok. Mijn idee was dus: Ik zorg dat ik op tijd ben, drink nog wat koffie met Harm en ga relaxt door. Het meenemen van het onderste profiel van de furler was geen geen enkel probleem!

Ondertussen overigens niet heel hard gestressed, in tegenstelling tot een mijnheer waar ik blijkbaar voorbij probeerde te komen (dat gaat ook zo lekker wanneer je als sardientjes door rijen heen wordt geperst. Hij had haast en een kinderwagen (waarom neem je die mee en waarom zo groot, ik was net toch echt al bij de Odd Sized Bagage) en had het helemaal gehad met mensen die voorbij zijn kinderwagen liepen. Tsja, je kan ongeveer 2 mensen dik staan, en naast jou wagen stond niemand maar excuses.Ondertussen had ik Rob (Delta Llyod) aan de telefoon, en terwijl ik de man van een, “waar heb je het over ik volg gewoon de rij, doe eens normaal, jij wil zo nodig kinderen en er mee gaan vliegen” repliek bedien, bedenk ik mij dat dat misschien niet de meest handige tekst is om tegen iemand te zeggen terwijl je je sponsor aan de telefoon hebt. Read more

Met tranen in onze ogen houden we elkaar vast. Ik ben nog helemaal niet weg, maar het voelt al een week of ik een soort van weg ben. Niet echt, maar het gemis is ver voor vertrek begonnen.  Harm heeft terwijl ik mijn tas aan het pakken was, driftig zitten tikken, en vraagt of hij met mijn laptop mag printen.  (ik ben de techneut thuis)  Hij heeft twee brieven voor me geschreven, een voor in NY en een voor op het midden van de oceaan, met een presentje dat bij de brief hoort. Of andersom, daar kom ik in NY achter.

Het voelt raar om mijn geliefde achter te laten om een reis te beginnen met iemand die zijn grote liefde heeft verloren. Voor het goede doel. “Tegen kanker” Read more

Oooh! jij bent zo iemand die altijd op tijd is, ik had gehoopt dat jij iemand bent die altijd te laat is! 2 Minuten, echt waar! Dan ben ik beneden.  Sally is een van mijn top zeil maatjes die vandaag geheel vrijwillig mee op road trip gaat! Het is 3 voor 9, en ik sta bij haar voor de deur.  Mijn planning: 8 uur bij de supermarkt, broodjes en drinken (en koekjes) halen en dan direct doorrrr, was al in het water gevallen doordat ik mij geheel verloor in de honderden Airbnb mogelijkheden.. Oeps….  Ik ben dus niet iemand die altijd op tijd is, ik ben iemand die daar een uur voor de planning heeft en dan 3 min te vroeg is, maar! Het is echt supertof om per ongeluk een keer gezien te worden als iemand die altijd op tijd is! Read more

Er is een klein tijdsverschil met Bermuda. Om precies te zijn, het is daar 5 uur vroeger. Dit betekend dat wanneer je om negen uur in Bermuda iets kan gaan doen, en dat werkt niet, en je wil dat dan als alternatief in Nederland laten doen, het hier inmiddels 2 uur is. Op Bermuda gaat alles in een beetje een Caribisch tempo. Dus! Om 4 uur NL tijd kreeg ik telefoon van Luc, mijn schipper voor de komende maand, dat de onderdelen voor de furler niet in Amerika te krijgen waren en het wel eens een maandje of wat kon gaan duren.  Dat past niet helemaal in het schema!

Nu had ik vanmorgen al met Pieter (Kok van Rake Rigging) gebeld en het probleem voorgelegd.  Geen enkel probleem ik bel zo de leverancier en dan regelen we het.  Op het moment dat ik een lijst met spare parts had, zat Pieter in de auto, hij heeft zichzelf er tussenuit geknipt en mij het tel nr van Sebastiaan de importeur van Pro- Furl gegeven. Super! Die had de onderdelen niet liggen, maaar!!! Kon mij wel weer doorverwijzen naar De firma de G
root in Stavoren.

Tuigerij de Groot Stavoren Wat een helden zijn dat! Zij hebben  zelfs twee een nieuwe furlers liggen, en hij wil die voor ons uit elkaar sleutelen zodat ik de onderdelen maandag naar NY kan vliegen, om ze daar precies bij Luc af te kunnen geven, die ze weer mee naar Bermuda kan nemen!  En! Ik mocht vanavond nog langskomen! (wat ik niet doe want dan heeft de beste man echt geen avond) Mega super de super service echt, ik kan niet anders zeggen.

Direct Luc gebeld, die sprong bijna een gat in de boot, maar deed snel zijn vreugden dansje op de steiger. You are a lifesaver! Nee! Dat ben ik niet, ik ben een Last Minute Sailor, dat wel!

Morgen dus geen Van Uden Reco voor Jirja, maar een tripje Stavoren. Iemand in Stellendam nog iets nodig uit die buurt? Ik ben er dan toch!

De aanleiding van deze last minute actie  http://www.setting-sail.nl/5_350_Pech.aspx

Doe ik per vliegtuig. Maandag de 25e vlieg ik naar NYC en de 27e vlieg ik door naar het nare Bermuda. Daar moeten nog een aantal reperaties worden uitgevoerd om vervolgens als alles goed verloopt 1 mei de trossen los te gooien en pas weer het land van de Azoren onder onze voeten te hebben.

De zaling heeft uit de mast losgelaten, en de Cardo kon niets anders dan voor de wind richting Bermuda op een heel klein stukje fok om de mast niet verder te belasten.